SAPILITANG PAG-AABUSO, PANLILIMOS, AT BAG NG MGA BARIL: Dating Manggagawa ng KOJC, Ibinulgar ang Sikreto ng Glory Mountain—Sina Rodrigo at Sara Duterte, IDINAWIT!

Sa isang sesyon ng pagdinig na nakakayanig sa buong bansa, isang dating miyembro ng Kingdom of Jesus Christ (KOJC) na pinamumunuan ni Pastor Apollo Quiboloy ang nagbigay ng isang personal at emosyonal na patotoo na naglantad ng hindi lang pang-aabuso sa loob ng organisasyon, kundi pati na rin ang nakakagulat na koneksiyon nito sa mga matataas na opisyal ng gobyerno at mga ilegal na gawain. Si Elias Rene, na kilala sa kaniyang alyas, ay nagbigay ng isang detalyadong salaysay na nagtatakda ng mga batayan para sa matinding usapin ng human trafficking, labor exploitation, at maging ng alegasyon ng pagdadala ng matitinding armas.

Ang patotoo ni Rene ay hindi lamang isang simpleng akusasyon; ito ay isang hukay sa lihim na mundo ng KOJC, na nagpapahiwatig na ang relihiyon ay ginamit bilang isang balabal upang itago ang isang kulto ng pagsasamantala at karahasan. Ang kaniyang salaysay ay nagbibigay-liwanag sa masalimuot na mekanismo kung paano nasira ang kaniyang buhay, kung paano siya ginawang alipin, at kung paanong ang mga pangalan ng mga pulitiko ay nasangkot sa gitna ng mga nakakagimbal na pagtuklas.

Ang Pangako ng Pangarap at ang Pagkasira ng Kinabukasan

Nagsimula ang lahat para kay Rene noong 2015, nang siya ay ma-recruit sa Keepers Club International, isang youth organization ng KOJC na nanghihikayat sa mga paaralan. Ang pangunahing pain, ayon sa kaniya, ay ang pag-aalok ng isang “fake scholarship” para makapag-aral sa Jose Maria College. Ito ang naging simula ng kaniyang pagkahumaling sa kulto. Sa kaniyang pag-anib, unti-unti raw siyang pinaniwala na si Apollo Quiboloy ang “Anak ng Diyos at may-ari ng sanlibutan” [02:00].

Ang paniniwalang ito ang nagtulak sa kaniya na pumasok sa full-time ministry, na may kasamang matinding sakripisyo. Sinabi raw mismo ni Quiboloy sa kanila na iwanan ang kanilang pag-aaral, ang kanilang pamilya, at ang kanilang mga pangarap sa buhay. Ang tanging layunin, aniya, ay ang mag-pokus sa mga ipapagawa ni Quiboloy “para daw kami ay maligtas sa aming mga kasalanan” [02:30]. Ang pangako ng edukasyon ay naging isang huwad na pang-akit. Matapos ma-recruit, hindi na siya nakapag-aral.

Ang Brutal na Ekonomiya ng Panlilimos: Walang Pahinga, Gutom, at Pagsisinungaling

Pagkatapos ng kaniyang binyag, pumasok si Rene sa yugto na tinatawag nilang “panga”—ang araw-araw na sapilitang panlilimos sa mga kalsada, plaza, malls, at mga restaurant [02:40]. Ito ang naging sentro ng kaniyang buhay at ng ibang miyembro.

Ang sistema ay brutal at walang awa. Araw-araw, mayroon silang “goal” o kuta na dapat nilang makamit na nagkakahalaga ng ₱3,000 [03:00]. Upang makamit ito, napilitan si Rene na magpanggap na “pipi at bingi” upang mas maging kaawa-awa sa mata ng mga tao [03:12]. At kung hindi niya ito maabot, ang parusa ay matindi: siya ay papaluin at hindi papakainin [03:17].

Ang pagsasamantala ay lalo pang tumindi tuwing tinatawag nilang “Bur months” (mula Setyembre hanggang Disyembre). Sa panahong ito, ang kanilang kuta ay tumaas sa nakakalulang ₱1.5 milyon sa loob ng apat na buwan [03:21]. Ang resulta? Labindalawang oras na panlilimos araw-araw—mula alas 8 ng umaga hanggang alas 11 ng gabi—na halos wala nang pahinga o kain [03:39].

Idinawit din ni Rene ang paggamit ng iba’t ibang fake charity o organisasyon para sa kanilang panghihingi. Kabilang dito ang Children’s Joy Foundation (CJF), Handog ng Pagmamahal Association Alay sa May Kapansanan, at Sons of David [12:19]. Pinapasama pa raw nila ang mga kabataang may edad 13 hanggang 16 taong gulang upang lalong maging epektibo ang kanilang pangangalap ng limos [11:25].

Sa bahaging ito, kinumpirma ng kinatawan ng Department of Labor and Employment (DOLE) na ang sitwasyon ni Rene, lalo na ang kawalan ng sahod at benepisyo sa kaniyang mga trabaho, ay ilegal [16:40]. Higit pa rito, ipinunto ng isang kinatawan ng Department of Justice (DOJ) na ang mga pangyayari ay maaaring pumasok sa definisyon ng human trafficking for labor exploitation (trafficking in persons) [17:43].

Ang Paghahanap ng Pagwawasto sa Glory Mountain at ang Direktang Pananakit ni Quiboloy

Dahil sa kaniyang pagdududa at pagka-guilty sa pag-re-recruit ng iba pang kabataan, napunta si Rene sa “sanction workers” sa central headquarter sa Davao—ang tinatawag na Glory Mountain [04:37]. Akala niya ay tutuparin na ang pangako ng pag-aaral, ngunit doon pala siya inilagay bilang isang landscaper ni Quiboloy.

Dito, naranasan niya ang direkta at personal na pananakit mula kay Quiboloy mismo. Kapag hindi raw nagandahan si Quiboloy sa ginawa nilang landscape sa mansiyon, hinahampas at sinasaktan sila [05:18]. Ang lugar na itinuturing na ‘banal’ ay naging saksi sa pisikal na pang-aabuso.

Ang Nakakagimbal na Bag ng mga Baril at ang mga Pangalang Duterte

Ngunit ang pinakamabigat at pinakanakakayanig na bahagi ng patotoo ni Elias Rene ay ang mga pangyayari sa Glory Mountain na direktang nag-ugnay kay Quiboloy sa mga makapangyarihang pulitiko at matitinding armas.

Sinabi ni Rene, sa ilalim ng panunumpa, na tuwing dumarating si Quiboloy sakay ng isang chopper, may dala itong “malalaking bag” na puno ng “iba’t ibang uri ng baril” [05:38]. Ang mga baril ay inilalatag daw sa isang tent na katabi lamang ng mansiyon ni Quiboloy.

Ang nakakagimbal na twist ay ang pagdalo nina dating Pangulong Rodrigo Duterte at dating Davao Mayor, at ngayo’y Bise Presidente, Sara Duterte, sa Glory Mountain. Ayon kay Rene, kapag umaalis na raw ang mga Duterte sa lugar, dala-dala na nila ang mga bag na pinaglagyan ng mga baril [06:00].

Sa pag-usisa ni Senador Risa Hontiveros, kinumpirma ni Rene, nang may matinding babala na siya ay nasa ilalim ng sumpa, na “nakita ko ng sarili kong mata na ang na inilabas ang laman ng mga bag at ang lamang ito ay mga baril na iba’t ibang klase” [02:36], [22:43]. Sinabi niya na dahil isa siyang landscaper malapit sa tent (may ilang metro lang ang layo), nasaksihan niya ang buong pangyayari [02:41]. Ang patotoong ito ay nagtataas ng matinding tanong tungkol sa posibleng koneksiyon ng KOJC at ng pamilya Duterte sa mga ilegal na armas.

Sekswal na Pang-aabuso at ang Pagtatangka ng Cover-up

Hindi lamang labor at pisikal na pang-aabuso ang kaniyang dinanas. Inasigna rin si Rene bilang personal assistant ni Jun Andrade, isang mataas na opisyal ng Kingdom, kung saan naranasan niya ang sekswal na pang-aabuso [06:22]. Pilit daw siyang pinag-blowjob at pinag-masterbit, na may basbas daw ni Quiboloy [06:38].

Nagtangka siyang magsumbong. Sumulat siya ng liham kay Quiboloy, na ipinasa raw sa kaniya ng executive secretary at CEO ng KOJC/MCD na si Elinor Cardona [18:36]. Ngunit sa halip na tulungan, siya ay pinagalitan, sinampal, at pinag-fasting ng pitong araw na walang kain [07:05]. Si Cardona mismo ang hindi naniwala at siya pa ang nagparusa. Ipinahiwatig ni Rene na may confirmation siyang natanggap ni Quiboloy ang kaniyang sulat, ngunit walang tugon mula mismo sa “Pastor” [19:50].

Ang Dalawang Mukha ng SMNI: Researcher by Day, Pulubi by Night

Noong kalagitnaan ng 2020, inasigna si Rene bilang researcher sa SMNI News sa Makati [07:20]. Dito, lalo siyang nakaranas ng matinding pagsasamantala. Ang kaniyang duty ay mula alas 8 ng umaga hanggang alas 4 ng hapon [07:25]. Pagkatapos nito, kinakailangan pa rin siyang mamalimos mula alas 6 ng gabi hanggang alas 11 ng gabi [13:29].

Ang mas nakakagulat, kinumpirma ni Rene na wala silang anumang sahod o benepisyo (tulad ng SSS, PhilHealth, o 13th month pay) [14:48], [15:55]. Ang tanging natatanggap lang nila ay isang “honorarium” na ₱200 hanggang ₱300 once a week, na nakadepende pa sa “mood” ni Quiboloy kung magbibigay o hindi [15:17].

Sa SMNI, hindi pa rin siya ligtas sa pang-aabuso. Si Tina San Pedro, ang kanilang boss, ay sinasampal at hinahampas siya ng libro kapag hindi niya naabot ang kaniyang goal sa paglilimos sa gabi, kadalasan dahil sa pagod mula sa kaniyang duty sa newsroom [07:45].

Ang Pag-alis at ang Banta ng Pagkawala

Noong 2021, nagdesisyon si Rene na tuluyan nang umalis sa Kingdom. Ngunit hindi ito naging madali. Bago siya pinayagan, kinausap siya ni KOJC CEO Marlon Rosete at binantaan [08:15]. Sinabihan siya na “Huwag na Huwag daw ako magsasalita tungkol sa Kingdom… kung hindi ipapakulong daw ako at mawawala ako dito sa mundo” [08:29].

Nanahimik si Rene sa loob ng ilang taon, bitbit ang matinding trauma, lalo na bilang isang miyembro ng LGBT community [08:40]. Ngunit ngayon, sa harap ng Senado, buong tapang siyang nagsalita.

Ang salaysay ni Elias Rene ay nagbabalangkas ng isang organisasyon na hindi lamang gumagamit ng relihiyon para sa pera, kundi para rin sa pagkontrol, exploitation, at karahasan. Ang kaniyang kuwento ay isang matinding tawag sa katarungan, na naglalantad ng malaking panganib at kapangyarihan ng KOJC—mula sa sapilitang paglilimos sa kalsada hanggang sa mga alegasyon ng matitinding armas na may koneksiyon sa mga pinakamakapangyarihang tao sa bansa. Ang patuloy na pagdinig na ito ay hindi na lang tungkol sa franchise ng SMNI, kundi tungkol sa pag-iingat sa mga karapatang pantao at ang paghahanap ng hustisya laban sa mga inaapi.