Hindi na napigilan ni Eman Bacosa Pacquiao ang kanyang damdamin. Sa isang emosyonal na panayam kay Jessica Soho, ibinuhos ng binata ang kanyang saloobin tungkol sa patuloy na pambabatikos sa kanyang ina, si Joan Rose Bacosa—ang babaeng minsang naugnay sa Pambansang Kamao, si Manny Pacquiao.

Matagal nang usap-usapan sa social media ang tungkol sa relasyon ni Manny at ni Joan noong mga unang taon ng karera ng boksingero. Ngunit sa likod ng mga kwento at intriga, naroon ang batang si Eman—isang inosenteng anak na lumaki sa gitna ng mga mapanuring mata ng publiko. At ngayon, sa kanyang paglaki, pinili niyang ilabas ang totoo: na sa kabila ng lahat, ang kanyang ina ay isang mabuting tao, at siya mismo ang patunay nito.

“Nasasaktan po talaga ako kapag sinasabi nilang malandi o ginagamit lang ni Mama si Papa,” pahayag ni Eman, halatang pinipigilan ang luha habang ikinukwento ang mga sakit na kanyang naranasan. “Bakit nila sinasabi ‘yun? Hindi naman nila kilala ang mama ko.”

Ayon kay Eman, madalas pa rin niyang marinig ang mga masasakit na salita laban sa kanyang ina, kahit matagal na ang isyu. “Hanggang ngayon po, may mga nagsasabi pa rin ng hindi maganda. Pero gusto ko pong patunayan na mali sila. Hindi masamang tao si Mama. Isa siyang mabuting ina, at mahal na mahal ko siya.”

Lumaki sa Simplicity, Hindi sa Kayamanan

Kahit anak siya ng isa sa pinakamayamang personalidad sa bansa, pinili ni Eman na lumaki sa simpleng pamumuhay. Sa isang video, ipinakita niya ang kanilang tahanan—kalahating semento, kalahating kahoy, at ang kwarto niya ay may dingding na plywood. “Dito ako natutulog sa papag,” kwento niya. “Pero masaya kami. Kasi kahit mahirap, may pagmamahalan sa loob ng bahay.”

Ayon sa mga netizens na nakapanood ng panayam, mas lalong humanga sila kay Eman dahil sa kababaang-loob nito. Sa kabila ng koneksyon niya sa isang bilyonaryong ama, hindi niya kailanman ipinagyabang ang apelyidong “Pacquiao.” Sa halip, nagsusumikap siya para sa sariling pangalan sa mundo ng boxing.

Ang Ina na Pastor, at Ang Anak na Lumalaban

Ngayon, isa nang pastora si Joan Rose Bacosa sa North Cotabato. Ayon kay Eman, ang pananampalataya ng kanyang ina ang nagsilbing sandigan nilang mag-ina sa lahat ng pagsubok. “Si Mama, hindi siya nagtanim ng galit kahit ang daming nanakit sa amin. Lagi niyang sinasabi, ipagdasal na lang natin sila.”

Sa bawat laban ni Eman sa boxing ring, dala niya ang inspirasyong iyon. “Lumalaban ako hindi lang para sa sarili ko. Gusto kong ipakita na kaya kong magtagumpay sa sariling paraan—at gusto kong ipagmalaki ni Mama na anak niya ako,” aniya. Sa kanyang huling laban kung saan siya nanalo, sinabi niyang hindi siya nagmayabang dahil ang panalo ay para sa pamilya at para sa Diyos.

Ang Sugat na Hindi Nakikita

Sa gitna ng tagumpay, nananatili pa rin sa puso ni Eman ang mga alaala ng kanyang kabataan—ang mga panahon na tinutukso siyang “anak sa labas,” at ang mga gabi na umiiyak siya dahil naririnig niya ang mga masasakit na salita laban sa kanyang ina. “Noon, galit ako. Galit ako sa mga tao na basta na lang humusga. Pero natutunan kong hindi mo kailangang ipaliwanag ang sarili mo sa lahat. Ang Diyos ang nakakakita ng totoo.”

Ang mga salitang iyon ay tila mensahe hindi lang para sa mga bumabatikos, kundi para sa mga taong tulad niya—mga anak na lumaki sa gitna ng kontrobersya ngunit piniling magmahal, hindi magalit.

Reaksyon ng Publiko

Matapos lumabas ang panayam, bumuhos ang suporta para kay Eman at sa kanyang ina. Maraming netizens ang nagpahayag ng paghanga sa katatagan ng mag-ina. “Kung lumaki si Eman na mabuting tao, ibig sabihin mabuting ina talaga si Joan,” komento ng isang netizen. “Hindi pera o apelyido ang batayan ng kabutihan. Yung pagpapalaki niya kay Eman, sapat na patunay.”

May ilan ding nagsabing ang kuwento nina Eman at Joan ay paalala na ang mga pagkakamali ng nakaraan ay hindi dapat ipasa sa susunod na henerasyon. “Hindi mo kailangan maging perpekto para maging mabuting magulang,” sabi ng isa pa. “Ang mahalaga, itinama mo ang landas ng anak mo.”

Pakiusap ni Eman: “Tigilan Na Natin ang Paghusga”

Sa dulo ng panayam, nag-iwan si Eman ng isang payapang mensahe para sa mga patuloy pa ring nambabatikos. “Sana po tigilan na ninyo si Mama. Hindi po ninyo alam kung gaano siya nasaktan at kung gaano siya nagsakripisyo. Hindi siya masamang tao. Sana, mag-focus na lang tayo sa sariling buhay, sa paggawa ng mabuti.”

Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan, nananatiling matatag si Eman Bacosa Pacquiao. Ang batang minsang itinuring na “anak sa labas” ay ngayo’y lumalaban, hindi lang sa boxing ring, kundi sa laban ng dignidad at pagmamahal para sa kanyang ina.

Sa mga mata ng marami, si Eman ay hindi lang isang anak ni Manny Pacquiao—siya ay simbolo ng isang anak na marunong magmahal, magpatawad, at magpakatotoo. At sa dulo ng lahat, nananatili ang pinakamalakas niyang sandata: ang pusong hindi kailanman natutong magalit, kahit gaano kasakit ang daan.