Sa mundo kung saan ang mga pangarap ay inaabot at ang tagumpay ay ipinagdiriwang, ang pamilya ni Rohelio ay tila isang larawan ng perpektong buhay. Si Rohelio, isang 70-taong-gulang na patriyarka, ay isang retiradong miyembro ng US Navy na matagumpay na nagtayo ng sarili niyang negosyo. Ang kanyang panganay na anak, si Robbie, ay sumusunod sa kanyang mga yapak, isang matagumpay na regional vice president sa isang kilalang kumpanya. At noong 2022, ang kanilang pamilya ay lalo pang naging masaya sa “fairytale wedding” ni Robbie at ng kanyang magandang asawa na si Susy. Ang kasal ay isang magarbong selebrasyon, puno ng suporta, pagmamahal, at pangako ng isang masayang kinabukasan.

Ngunit sa likod ng mga ngiti at marangyang pagdiriwang, may isang anino na tahimik na nagmamasid—isang anino ng inggit, galit, at sama ng loob na nabuo sa loob ng tatlong taon. Ang aninong iyon ay si Christopher Minglanilla, ang 44-taong-gulang na manugang ni Rohelio, na asawa ng kanyang anak na si Mica. At dalawang buwan lamang matapos ang masayang kasal ni Robbie, ang aninong iyon ay magdadala ng isang trahedyang yayanig sa kanilang pamilya at wawakasan ang dalawang buhay sa isang iglap.

Ang ugat ng lahat ay nagsimula sa sariling kasal ni Christopher at Mica. Hindi tulad ng engrandeng kasal ni Robbie, ang sa kanila ay simple at halos walang dumalo mula sa panig ni Mica. Ang dahilan? Hindi ibinigay ni Rohelio ang kanyang basbas. Sa loob ng tatlong taon, tiniis ni Christopher ang pakiramdam na hindi siya tanggap, na minamaliit siya ng pamilya ng kanyang asawa. Ang pagtanggi ng kanyang biyenan na kilalanin ang kanilang pagsasama ay isang sugat na hindi kailanman naghilom.

Nang masaksihan niya ang kasal ni Robbie—ang buong suporta ng pamilya, ang walang katapusang papuri, ang lahat ng bagay na ipinagkait sa kanya—ang sugat ay nagnaknak at naging isang malalim na galit. Ang pagkukumpara sa pagitan ng kanyang simpleng kasal at ng “fairytale” na kasal ng kanyang bayaw ay isang sampal sa kanyang pagkalalaki. Idagdag pa rito ang mga naririnig niyang bulung-bulungan na pinagtatawanan at walang bilib sa kanya ang pamilya ng kanyang asawa. Ang lahat ng ito ay naging isang pait na unti-unting lumason sa kanyang puso.

Ang lason na iyon ay sumabog noong gabi ng Hunyo 26, 2022. Dalawang buwan matapos ang kasal ni Robbie.

Bago mag-alas-diyes ng gabi, sa hindi malamang dahilan, ang tatlong taong sama ng loob ni Christopher ay umabot sa sukdulan. Nag-aapoy sa galit, sumakay siya sa kanyang sasakyan at nagmaneho patungo sa bahay ng kanyang biyenan. Sinubukan siyang pigilan ng kanyang asawang si Mica, nagmamakaawang huwag ituloy ang anumang binabalak, ngunit huli na ang lahat. Ang galit ni Christopher ay parang isang rumaragasang agos na hindi na mapipigilan.

Pagdating sa bahay, walang sabi-sabing pumasok si Christopher. Nadatnan niya si Rohelio. Doon, isinumbat niya ang lahat. “Tatlong taon! Tatlong taon akong naghintay ng basbas mo!” sigaw niya, ang bawat salita ay may bigat ng matagal na hinanakit. At pagkatapos, sa isang iglap, bumunot siya ng baril.

Dalawang putok ang umalingawngaw, isa sa ulo at isa sa dibdib ni Rohelio. Ang patriyarka, ang matagumpay na negosyante, ang ama, ay bumagsak na walang buhay.

Sa kabilang silid, si Robbie, ang bagong kasal na puno ng pangarap, ay abala sa pakikipag-usap sa telepono. Hindi niya alam na ang kanyang “happily ever after” ay magtatapos sa gabing iyon. Sunod siyang pinuntahan ni Christopher. Anim na bala ang tumapos sa buhay ni Robbie. Ang kanyang “fairytale” ay nagkaroon ng isang madugong at malagim na katapusan.

Ang krimen ay isang brutal na pagpapakita kung paano kayang sirain ng inggit at galit ang isang pamilya. Dalawang buhay ang nawala dahil sa isang basbas na hindi naibigay at sa isang kasal na naging simbolo ng pagkukumpara.

Noong Hunyo 6, 2024, dalawang taon matapos ang krimen, nahatulan si Christopher Minglanilla ng guilty. Ang kanyang sentensya: habambuhay na pagkakakulong nang walang posibilidad ng parol. Isang buhay sa likod ng rehas bilang kabayaran sa dalawang buhay na kanyang kinitil.

Ang kuwento ng pamilya ni Rohelio ay isang malagim na paalala na ang pinakamalaking trahedya ay minsan nagmumula sa loob mismo ng tahanan, mula sa mga taong inaasahan mong magiging parte ng iyong kaligayahan, ngunit sila pala ang magiging dahilan ng iyong pinakamalalim na kalungkutan.